In een wereld waar specialisatie en doorgedreven kennis hoog wordt aangeschreven wil ik in de tuin graag tegenwind geven en aanmoedigen om telkens weer met een beginnersmind naar je tuin te kijken. Je hoeft niet alle planten te kennen. Je hoeft ook niet alles te weten hoe je je planten moet verzorgen. Wat wel wenselijk is, is een grote portie nieuwsgierigheid naar alles wat groeit in je tuin.

Wat een opluchting is het voor mezelf om telkens weer hier aan herinnerd te worden. Het hoeft niet altijd méér en méér te zijn in de tuin. Je hoeft niet dat perfecte plaatje na te streven. Hoe verleidelijk dat ook is om dat wel te willen. De tuin mag gewoon ‘zijn’. Ook jij mag gewoon ‘zijn’ in je tuin. Dat is ook net waarvoor je tuin bedoeld is.

Ga met de onschuld van een kind in je tuin wandelen en ontdek onderweg de 1001 wonderen.

Wat kan je leren van deze plant die op deze plek groeit in je tuin?

Ga op onderzoek uit.

Stel je vragen.

Probeer je eigen antwoord te vinden.

Vraag antwoord aan je tuin zelf.

Vraag je tuin om jou te helpen.

Stel je open om bij te leren. Laat je tuin jouw leraar zijn. Bijleren vanuit de natuur zelf is zo vervullend. Het geeft je kracht vanbinnenuit.

Het is verbazend hoe snel je waardevolle dingen bijleert als je je openstelt voor je tuin.

Een tuin is enorm vergevingsgezind en ook veerkrachtig. Je kan er leren uit je fouten, dat is de beste leerschool.

Als ik een boom of struik snoei (wat ik zo weinig mogelijk doe), dan gaat dan niet enkel om een technische ingreep maar wel om ‘voelen’ welke tak weg moet, hoe dat dan er gaat uitzien, wat het effect ervan is op de doorkijk naar achteren in de tuin. Ik kan dus gerust even enkele dagen vooraf ‘mediteren’ en mijmeren over hoe ik dat ga doen. Ik doe het soms ook in stapjes, de dag nadien nog een tak omdat het nog niet helemaal goed zit. Op die manier is snoeien veel meer dan enkel vaktechniek, het gaat ook in grote mate over esthetiek én voelend tewerk gaan.

Elke tuin heeft zijn eigen aard. Je hoeft dan ook niet te vergelijken met andere tuinen.

Het is een uniek mini biotoopje op onze aarde dat jij mag beheren. Jij kiest zelf hoe je dat doet. Op jouw eigen(wijze) manier en op jouw ritme.

Hebben we geen tijd of hebben we alle tijd? Je tuin neemt zijn tijd.

Als ik met deze blik naar mijn tuin kijk, voel ik zoveel dankbaarheid voor alles wat er nu is.

Je tuin is een oefenplek, een experimenteerplek. Niet enkel voor je planten maar ook voor jezelf. Je leert focussen op wat je echt wil, loslaten wat niet wil groeien, … Je leert er zoveel over de cyclus van het leven: van kiempje tot krachtige boom tot sterven en weer nieuw leven creëren.  Je tuin gaat ook over soevereiniteit en zélf leren nadenken wat de beste keuze is voor je tuin en jezelf.